ناظم حکمت جیلوں
میں دینہہ چڑھدے دی لوئے کَھلا ہاں
ہتھ نیں کرن سدھرائے
کِتنی سو ہنی ہے دُنیا
نظر کلاوے نہیں سماندے رُکھ پئے
اتنے آس بھرے نیں،
اتنے ساوے
میں جیل دے ہسپتال دی باری وِچ ہاں
مینوں دوائیاں دی بو ای نہیں پئی آوندی
ضرور کِتے نیڑے نیں جنگلی گلاب پئے کِھڑدے
سمجھ ایہہ آئی اے
پھڑے جاون کوئی گل نہیں
گل ہے ہار نہ منن