فرید بھنڈار

دڑ وٹ بیٹھی دھرتی ہیٹھ سمندر ہے

پَیر کروڑاں آوندے نیں

دُھوڑ تے اپنے نقش چھپا وی جاندے نیں

نچ کے یار مناون اوہا

گلیئیں چِکّڑ لنگھدے نینہہ نبھاون اوہا

مِٹّی پس کھلِری چوں جیہناں کوں

چَھل سنینہہ دی چھوہے