چونکوں لیا میں ہار موتیا شامیں
کار بارِیوں اوہنوں ہٹایا وِیہہ رُپئے دے کے
ہاراں دا مینوں کوئی شوق نہیں
گھر آ میز کتاب تے دھریا
دفتر جاندیاں کُوڑ ٹوکری پایا سویرے
رات کتاب میں چائی میزوں
کھولی
اندروں بے ملومی کوئی خشبو پئی آوے
عمراں لنگھ بُھلائی
سون ویلے
بہہ کول کوئی بات سُنیندیاں
مائیاں دائیاں دے مُڑھکے والی