گھول
“کیہڑا گھول گھول تُسیں کردے رہندے او
سانوں دسدے او کرنائے، خلقت کرنائے
اساں تے اِکو گھول ڈٹھائے پَلواناں والا
روز ٹی وی تے آوندائے”
“کدیں مکڑا ڈِٹھا جے
گُھلدا گُھل کے جالا اُ ندا اُن کے تا ندا
تان کے وچ لٹک جاندا اے جیویں آپ وی جالا ای ہووے
جدوں کوئی وچ کِیڑی آ پھسدی اے
جھٹ ہشیار ہو کھاون پَیندا اے
جیہڑی پھس گئی اے
گُھلدی اے باہر نکلن لئی
ان دِسنیاں تاراں ویہندی کَٹدی کھیہندی اے
اج کیہڑا مکڑا اے پورے جگ تے گُھل کے جالا تان کے لٹکیا
جے تساں نہیں ڈِٹھا تاں تساں جالے وِچ ہو
نِکلن لئی پر گُھلدے نہیں پئے
یاں مُڑ مکڑے د ے ڈِھڈ وچ اپڑ گئے او
سو گھول تہانوں بس پلواناں دا ای یاد اے
ایویں ایویں دا ٹی وی والا