فرید بھنڈار

میں بھوئیں والاں وڈیاں دی

آہی صراحی سانجھی،

آکھیا مینوں اوہناں:

''ونج بیعت ہو ایس عنایت دی،

جھوک ایہدی وِچ وڑ بہہ،

جو اُتھ ہووے صلاح

پُچا تُوں سانوں، کرئیے تُرت اُپاء،

ہر دس تیری دہ مُربّے،''

میں جھوک وڑی

ویکھاں

ترَے جنِیاں رل ہل پئیاں واہن،

پُورا ہووے سیاڑ تے پاون گل جوڑی دے بانہیں

چُم چُم نین گاون:

''لَتّھے پنجالی کھوپے

نہ کوئی ڈھور نہ کوئی نر ناری، نہ کوئی ور نہ واری

جھاڑ ورانی1 سبھ ہوئے آپے

چُھٹ گئی مَیں تَیں

نین پران سنجاپے''،

میں وی ونج رلی،

جاں ہتھ ہَل نُوں لائیم

دُھر تن اندر سِیم2 پُرانی اُدھڑن لگ پئی،

میں پیر تِناں دے چھوہے

بیعت تُساڈی سئیو،

اکھیاں چ پا اکھیاں

ہتھ میرے چُم آکھن لگیاں

''تُوں عنایت ہوئی ایں سانوں''،

ناں جو ماپیاں سنگیاں الائے

بھوئیں والاں وڈیا دھرے

وِسر گئے نیں سارے

سگوِیں 3 تریوے آہندیاں نیں

اِکدُوجی نُوں،

میں وی سگوِیں تھئی آں

1- ورانی= بیگانگی، اوپر- 2- سِیم= حد، بنا- 3- سگوِیں = اصلوں اوہو، برابر دی-