اوہنوں وِچ گھتارے دے تاڑیو نیں
ویکھن سوچن اوہ اپنا کیویں چھوڑے
پیرو پیر گھتارے دے وِچ گُھمے
نالو نال دوال گول جیل ویڑھے
اوہ بولیا نہیں
شام پئی
سر سُٹ مُڑ آن گیڑے اپنے گیڑ
متے لائی سو لوء
اتے بُجھیوسُو دُھنی ہوندی اے ہر گھتارے دی اِک
دُھنی گھتاریاں ساریاں دی ایپر اِکو ای نہیں؟
وِچو وِچ ہسّے
سہی جدوں کرے
کنڈ اپنی تے
عین اوہناں دے چھاپے چَوڑے نمبر اُتے
پکُھو چِٹ کھمبا
بیٹھا
اصلوں اَدِس
(یانِیس رِٹسوس)