فرید بھنڈار

بھیڑ ہے پیالے وچ- شاہ حسین دیاں کافیاں سُنن آیا اے لوک، کہ گاون والی نوں ویکھن، جو وی اوہ وکھاوے، کہ اِک جگ جاتی ہستی دی منی مشہوری دی نیڑ مانن ڈُھکی اے بھیڑ ادھ رجیاں دی- گاون والی دے، گاون رنگ دی دُھم ہے مُلکھ وچ- مُلکھوں باہر وی- اِک جِتّی سامی دیاں درشناں نوں آئے نیں لوکیں؟ اوہدی فتح دی سوٹ چُگن، یا آپوں فتح کرن یا فتح ہوون؟ مہنگے پکوان نُوں مُڑ مُڑ کھاون دی رِیجھ ہے کہ کھادے نُوں کھائی جاون دی؟ گاون والی دا آون، بیٹھن، سرمارن، جُھولن، روز دے یب دا تروڑ جاپدا اے- پر ایہہ یب نُوں تروڑدا کوئی نہیں کُجھ چِر لئی اوہدا بھار لاہوندا اے- تے پک کریندا اے جو یب دے اندر ای یب دا اُپا وی ہے- چنتا نہ کرو-

پیالہ تے ہے سرکاری - کیہ سرکار نے سد منگائی ہے بِھیڑ- بھار ہولا کرو تے بھرواس رکھو- لوک اکدوجے دا ساتھ نہیں پئے ماندے- بھاروں ہولے ہویاں دی ہَول نُوں پئے مِلدے نیں - آپو اپنی ہَول نُوں مِلن لئی-

پیالہ مُغل شاہی، انگریزی شاہی، یونانی ایرانی بِکرمی عباسی کِسے شاہی دا پیالہ ہو سکدا اے- ایہدی بنتر وچ شاہیاں دے نشان رکھے گئے نیں - ایہہ نشان اُبھر کے چھوہندے نیں آئیاں دے اندرلے نُوں جد گاون چِھڑدا اے-

اُپر والیاں ہیٹھلیاں نُوں اپنے کول بہاون دا جھاکا چکھایا ہے-

گاون والی آئی اے- ہیرو- جادُوگر- باہیں چا چوپھیرے ویکھیوس- بانا ملنگنی دا اے- دَکھ بالڑی دی- والاں دی کاٹ نویں پڑھی لِکھی کُڑی دی اے- کئیاں رنگاں دی چھاں ہے اوہدے چھتر وچ- معصوم بالڑی، کُھل کِھلرنی ملنگنی، اولیاواں دی شِیرنی، گاون مچیا تے لوک اُٹھ نچے- ایہہ پیالے گُھلی دھمال اے- جی جی دی کُھونجے لگی نابری نُوں اڈِٹھ نیانے نال بنھ کھولیا ہے سائیاں -