راہ جاندے اسیں لنگھ وینے آں کِتنیاں کولوں
جے اِک نال گل کرئیے
اوہ دِن ہور نہیں ہو جاندا؟
ایویں کولوں لنگھ لنگھ جاندیاں
ان جانے کر سٹی آونے آں کتنے ورقے آپنے
کتنے جہان زمانے کتنے
کتنی سَوڑ بھری جانے آں اِکدوجے وِچ
آپنا کُوڑا اِکدوجے دے ویہڑے سٹی آونے آں بے دھیانے
کیویں وجوگ جُگالی آونے آں
شاعری ایہو نِت کولوں لنگھدی اوپر نوں اپناون ہے
بے پرواہی نوں پرواہن
نِت ویکھی نوں ان ویکھن ہے
ان کرن نت کیتی
پر اسیں حرفاں ورتن واناں نوں نہیں معنے1 عجائب کھولن دیندے
آپنی سنیوے کیویں
نہیں ہور نوں بولن دیندے
اسیں شاعری کولوں وی ایویں لنگھی جانے آں
جیویں اکدوجے کولوں
اساں جانا کتھے اے
1- لُغتاں ورتن وان لیاؤ معنے وِچ عجائب (سیف الملوک- میاں محمد بخش)