فرید بھنڈار

بہہ کھڈیاں اوہناں جوڑے جوڑ کر پیریں نِرت کے،
آئے کمہیار لوہار
لا پا ٹُر گئے کم تے،
ہُن جِتھاں کھلوندے بہندے نیں
گاون کچے پکے مُونہوں پئے لہندے نیں،
سُن کہندے نیں لنگھدے کولوں:
کیوں، سَچی،
جی نہیں کریندا ہو دھاگہ
آؤ جھٹ کو اساں وی ویکھ لیئے؟