''نہ،
بُوہے نہ گھر دے لاہِیں مینوں،
لائی بیٹھی اے گھات برُونہہ:
’وتدا اے اندر باہر پیا ایہہ
دُھوڑ سِرڑ دی لائی
جکو تکی وِچ کَس دینے نیں پیر ایہدے اج میں‘
لاہ مینوں تُدھ پرت گئیِوں تاں
موکھ مینڈی نہیوں کائی
باجھوں تک تینڈی دے''
''لہہ جُل توں
پیراں تینڈیاں دس جاں برُونہہ نُوں پائی:
’اساں مالکی گھر دی چائی نہیں اج آئے،
ہے سکھنیر جگت ہِیناں دی
ہو واہنے جیہڑی نال لیائے آں،‘
اوہنے لاہ مکھوٹا مِرکھائی دا
سِیرن اساڈی ہو وینا اے