ساوے پتر اُتر زِویں تے
نچدے آؤندے نیں،
دھرتی ہری کر
تھئی تھیا ہو اِک دُوجے نال گاوندے نیں:
اساں تے مِینہہ ہوئے
ورھدے ای ہُن آونا اے،
مت اساڈی ست ستیا بھر جُھرِیاں دی
پچُھنے آں اوہناں نُوں
''تُساں نراس تے ہوئیاں؟''
''کیوں نہیں؟
ہوئیاں ہاں
دم دم ٹُنبدیاں آساں توں،
ہُن اُداس ہاں
دیندار ہاں چَھٹاں کھاداں دِیاں،''
''کیہ عِوضانہ دینا جے اوہناں نُوں،''
''گھڑ ورتیندے نیں جیہڑے
اوہ تھانے اساں پٹ دینے نیں''