ہاتھی ست آہے،
سرگھی اُٹھ دروازے کھلونا اٹھواں ہا سردار
گُھرک ستاں نوں چھیڑے
ایہہ جنگل ہے حاجی جِن دا
سواہرا کرنا جے
پٹ مُڈھ پور پروار
رات پون توں پہلاں
ہاتھی ست آہے
ڈِھلے اٹھویں تے ہو اسوار
حاجی جِن للکارے
تُرت پَٹو اوئے جنگل مینڈا
واہ کرنی میں پٹوار
رات پون توں پہلاں
ہاتھی ست آہے
پٹ پٹ رُکھ دند ستاں دے لہہ گئے
اٹھویں نُوں حاجی مَٹَر کُھواوے
‘‘ڈِھڈ گاہ ستاں نلج کُچجیاں دے
ہوش ایہناں نوں آوے
ہَل پَھل کر تلوار
رات پون توں پہلاں’’
ہاتھی ست نہ ہوئے ساتھی
اٹھویں ڈِھڈ ستاں دے گوڈے
حاجی جِن اُتوں ہس ونگارے
‘‘کر صاف ایہہ جنگل مینڈا
پگ تینڈے سِر کرساں لاہ سلوار
رات پون توں پہلاں’’