فرید بھنڈار

تَرُبکڑیا

ٹِھل پیؤں شیشے تے

خاک سموئیاں کولوں وکھ ہو

نہ جاتو تِلک شیشے تُدھ سُکنا

داغ ہنج ہو مُکنا

تت ست تینڈا واء ہو وسیا

لگریں رَل رسیا

چھوڑ چڑھائیاں ویہنی لہندا اوڑک تھیا سمندر