فرید بھنڈار

کل کتاب پُرانی ڈِٹھی اے

خواجہ نظام الدین گلاں فرید دِیاں پئے کردے نیں

آپ جو ڈِٹھیاں سُنیاں

اپنے پِیر دِیاں

اکھے اِک بزرگ آہے اوس ویلے دے غَوث قُطب

کوئی خاص ای وِرلا پاوے حضوری اوہناں دی تے پاوے

(ڈیرے فرید تاں ماڑی1 جِھینی2 جَنی کَھنی دی آ ونج3 آہی عام)

اوہ حضرت اِک واریں بیلے سَیل4 کریندے

سَتھ اِک بُھورے والاں 5 دی تک ٹھہر گئے

ایہہ لوء جیہی کیہدے چوں اُٹھ باہر پئی آوندی اے

ٹوہندے کول گئے

چھوڑ خُداماں پِچھے

بھالیا بُڈھڑا وِچ کوئی

پچُھیونیں وکھرا کر کے ‘‘میاں

تُوں ایتھے کیہ کرن کھلوتا ہویائیں ایہناں عاماں وِچ؟’’

‘‘بس ایتنا تینوں دساون لئی

بھئی عام ہوون ای خاص ہوون ای’’

1- ماڑی: کمزور-2- جِھینی: (1) لِسی، (2) محتاج، (3) باریک، دِھیمی-3- آونج: آون جاون-

4- سیل: سیر-5- بُھورے وال: بُھوریاں والے، ماڑے میل دے، درویش-