فرید بھنڈار

ویکھو ساہمنے

ول کِکر پوری نوں جپھیاں پا پئی

رُکھ دا مُکھ کنڈیالا چُمن نوں اُلّردی اے

کاسنی بُلاں نال،

کتیں بہار ہوئی

رُت پئی رنگ وٹیندی اے

جُھمر سہج گھتیندی سنیہڑا کوئی اچرج پئی دیندی اے