“بھینا اجے نہیں چھڈدے”
حق ہمسائے ماں پیو جائے
کھسی ہو گیائے ہُن تے وَیہڑا کافر کوڑھا
پِھٹ ترسیویں دیا بشرما
چنگیاں پُوریاں پائیاں نی
بھینا ڈُھڈ تکبیر تے ڈِھڈ بسم اللہ
مر وی جا ہُن ست پیہڑیا باراں سِنگھیا
کیہڑا نائی اُڈیکنائیں
بھینا سنگ مرمر دے ریٹھے مُوتر سونے دا
ڈُھوئی دیگ چٹائی
بِلٹی لِد چُھڈائی
گورا پلٹن چڑھدی اے چھیڑن بینڈ وجا کے
رن دا ولیمہ کھادا مُچھاں چوپڑیاں
اجے نہیں چھڈدے دَلّے حوراں دے''
موڑ مُڑدیاں روز میں اوہنوں فُٹ پاتھ تے
گُچھا مُچھا ویکھناں
دوروں کالی جُل تے ہواڑ پُھہارا ای دِسدائے
کولوں اِک ادھ واری اوہدا لار لِبڑیا مُونہہ دِسیائے
اِک ادھ واری گِڈ لِبڑِیاں اکھاں
جُل دے اندر گُچھا مُچھا
پاٹی واج نال اِک سار اوہ بولی جاندائے
میں ٹریفک ویکھ چاکھ کے سڑک پار کر جاناں
کئیاں دِناں پِچھوں اج دُھپ نکلی اے
پر دُھپ دے کُولے دستانے چوں
ہتھ پالے دا چُبھدائے
اِک فلم ڈریکٹر دا میں انٹرویو اج سُن کے نِکلیاں
''تُہانوں مُڑ کے جیون ملے تے کیہ بنسو''
''شاعر''
اکبر شاہی جھروکیاں والِیاں
مراکشی سلطان محل دِیاں ڈاٹاں والِیاں
امریکی رینچ گھراں دِیاں وَکِھیاں والِیاں
کوٹھیاں اگوں
سڑک پئی لنگھدی اے
سوچناں مُڑ کے جیون مِلے تاں میں کیہ بنساں
فلم ڈریکٹر
نہیں، بک بک بڑی اے
پینٹنگ ٹھیک اے
پکاسو، عمر وی لمی
کھلوتے کم کرن نال لک وِچ پِیڑ وی نہیں نیں ہوندی
ہے پر قید رنگ لِیک دی عمر قید
اوہ کون سی جیہنے آکھیائے
مُڑ کے جیون مِلے
تاں اِکواری مُڑ کے اوہو کراں جو کیتائے
ویکھو، مُڑ کے اوہو کراں جو کیتائے
باندر چِڑیاگھردا
الحمراء دِیاں چھتاں والِیاں
وائٹ ہاؤس دے متھے والِیاں
کوٹھیاں اگوں لنگھدی
سڑک
ہُن لاناں وِچ دُکاناں والیاں کوٹھیاں اگے آگئی اے
میں سوچناں
مُڑ کے جیون مِلے تاں اِکو اِک نہ مِلے
جِنے بندے رُکھ دریا پہاڑ جناور تارے
ہُن ہوئے یاں اگوں ہوسن
ہر اِک دی میں ہوند ہنڈاواں
آپ رہندیاں ہر ہو جاواں
پِچھلی قید نوں دھووے سمندر اگلی کُھل دا
دُھپ دے کُولے دستانے چوں
ہتھ پالے دا باہر آگیائے
میں اوسے موڑ تے
سڑکوں پار جان لئی آن کھلوتاں
جِتھے روز اوہ گُچھا مُچھا
پاٹی واج نال بولی جاندائے
اوہ فُٹ پاتھ توں رِڑھ کے
سڑک دے ادھ وچالے بیٹھائے
گُچھا کُھلیا پیائے
ننگا دھڑ پیا دِسدائے
موڑ توں کاراں اِنج ترکھیاں نِکلدیاں نیں
جیویں پکیاں پہاڑی سڑکاں اُتوں
وٹے بُڑک کے ہیٹھ گراواں ول وگاٹے جاندے نیں
ایہہ خبرے ہُن تائیں کیویں بچیائے
ایہنوں موڑ کے کون لیاوے
میں ایہدھر اوہدھر ویکھناں
تمبی کُڑتے والا چھوہر کوئی کچھاں وِچ ہتھ دِتی آیائے
مینوں جکو تکی وِچ کھڑیاں ویکھ اوہدے ول ہویائے
''کے گل ہوئی نیں؟''
''نہیں جوں چھڈدے''
''ایہناں نی ماؤ نوں، آ توں''
اوہ سڑکوں اُٹھ مُڑ فُٹ پاتھ تے گُچھا مُچھا ہو جاندائے
تمبی کُڑتے والا،
میں،
اِکدوجے نوں جھٹ دا جھٹ پچھان کے
بُھل بَھل جانے آں