مالِیاں محنت کر کر ساجیا
ہریا مدان محل دے ساہویں،
آئیاں اساں
دُھر وِچکاروں کھٹیا،
کھٹ کھٹ خاک نُوں مُونہہ وِچ گُنھیا
دھرتاں کُولیاں گول سہج
رَوہ کر دھریاں باہر دوالے،
بھوئیں دِیاں جائیاں بھوئیں انیکاں جائیاں،
دان ایہناں دا لُگ ہے
اُتھاں رِزم رِزق چا دھائیاں اساں
کلّی کلّی آن جو دھریا
ہویا کُل دا رلیا