سانُوں پڑھایا پاندھیاں پنڈتاں
جو اگیان ہے سوئیو گُمان
کچی گھانی اساں بنائی
سنگ مرمرے فرش عرش وی اساں ای وِچھائے
بُرج فصیلاں گُنبذ منار
چاڑھے آپ کر سِر تے سوار،
ویلا آیا اساں کیتا سنبھالا:
ہِن اِکو کوٹ دے واسی سنگی
مِلکھ کمانے تے دانے گیانے،
اِک دُوجے دے ہتھ ٹھوکے
کُھل ایہناں دی ساڈی تنگی
سہی تھیا ہُن جو گُمان ہے سوئیو گیان