فرید بھنڈار

ستّاں کوٹِھیاں دا

کُوڑا سڑک تے لہندائے

پیدل راہ نہیں رہندا

اوہ روز سویلے آوندی اے

چادر بھر کُوڑا

کنڈ تے پنڈ لمکاوندی اے

مُٹھ پنڈ دی سِر بنھ ٹُردی اے

سہجے قدم کریندی