روزے آ گئے نیں
سُنج بزارپیا اے
اگّا ڈَھک اِک ہٹّی پِچھوں کُھلی اے
میں اندر میز دے پِچھے بیٹھے مولوی صاحب نوں پُچھیا
ہسدے آکھن لگے مُڑ کے
پِچھا ڈھک نہیں روز اگوں سبھ کُھلدیاں
پُچھیائے کدے تُساں؟