بس بھیت جیہا اج دسنا اے
کُھلا جو سبھ تے پیا اے
ہنج جو سُکدی نہیں
ہے پانی اوہا ہیٹھ زِویں دے رسیا
ہڑھ نئییں دا
نچدیاں گاؤندیاں جو اُتر پہاڑوں لتھیاں آن مدانِیں
ڈاہ جو رُکدی نہیں
لاکھی جنگل دی لگی
پیرو پیر ٹُریندی شہر جو دھائی اے
ہُن اگ پانی دا میل
ہتھاں وچ وسنا اے