اج بیٹھیاں بیٹھیاں ایویں
نُور قلعی گر یاد آیا اے،
گاون جوڑن دا ٹھرک بہوں ہا،
روزیاں وِچ اوہنے گلیو گلی پِھر
سرگھی لوک جگاونے،
''اج رات وصال دی آئی
تے نُور کوہِ طُور ہو گیا''
ہوکیاں وِچ ایہہ ہیک وی آہی
''پتِیلی تے نُور دا ہتھ پِھروا لؤ''
ہیں، پر ایہہ کیہ؟
بھانڈے کیوں کھڑکن لگ پئے نیں،
تھالیاں تھال کسورے پتِیلے،
ایہہ بھوئیں امب نہ ہووے
نہیں؟
مُڑ ایہہ قلعی تھرتھلّی اے؟
نُور دا ہتھ پِھرواون نُوں پئے پھڑکدے نیں،
متے ایس خیالے تے نہیں پے گئے:
اندر جو کُجھ پیا نِکلیا رات دِنے
کِتھوں آیا
کِتھے گیا
کیہ اساں کیتا، کیہدے لئی
کسورے= کاسے، پیالے، ٹھوٹھے- بھوئیں امب= بھُچال، زلزلہ-