فرید بھنڈار

نرُوپما دت دی لِکھی، بنت سِنگھ دی ایہہ ہڈورتی

نوشِین علی نے آن پڑھائی آہی سنگت نُوں

لتّاں بانہاں بنت دِتیاں

کر ڈکرے، سٹیونیں پَیلی،

نالدیاں جا ہسپتالے شہر جاں کھڑیا

نیتل1 کمیرے2 سنگ بوہڑے لہو رلیا،

جِند بچ گئی، کر پیروں ہِینی،

دوس کیہ ہا؟

ایہو:

''جنِیاں جات اچھوتاں دا تُوں راکھا ہو کھلوتا کیوں،

مالکی وان اساں

کیہ چھوٹے کیہ موٹے،

لِنگیں دلنا اوہناں نُوں ساڈا حق سدِیویں ہویا،

کیوں،

اساں جھٹ ہو مَیلے

مَیل اوہناں دی لاہونیں آں

بھاویں کُجھ چِر لئی سہی، دان نہیں ایہہ؟

1- نِیتل= سیاسی- 2- کمیرے= کارکن، ورکر-

مان اوہناں نُوں لازم ہوندائے

آکھن جو کُجھ پئیاں،

دوس مُول تے ایہہ آہا

مال منال اساڈا

سبھ سانجھا کرن دا ٹِل کیوں لائی بیٹھے نیں

ایہہ کر پیر کمین تیرے،''

ہُن سنگ سارے دِیاں

لتاں بانہاں نال نیں اوہدے

پُج ہر جائِیں بنت اننت پیا

گاون اوہا سُناؤندا اے