ہاں تے ٹِکّی
لگی سندھوری بھوئیں تندوری
بُھکھ جاں ہووے نینہہ لُون نال بُرکی لا لؤ،
ہوئی تاں مینڈے نال ہُن تائیں اوہا ای اے:
تلی منال دا خشکہ لا کے
ہفت افلاکی توَیاں تے مینوں تپاوندے آئے نیں،
اندروں مینڈے کنی کنک دی رَت چوائی
اپنیاں ہاتھی متھیاں تے لائی،
مال مست ہو ہِیناں کولوں
اپنی پُوجا کراؤندے آئے نیں
منال= جائداد-