لوڑاں تھوڑاں روز دِیاں
پَل پَل ایہناں دے ہتھ اگیرے،
سُرت سنبھال دا پلّہ چِھک چِھک
رہن نہ دیون ویہل کوئی،
وت چِت وِچوں اَوجھڑ جُوہاں دِیاں
وِسریاں بانیاں کہانیاں
بانے پہن نویلے کِیکن
جِبھاں کناں تے پاون پئیاں پھیرے
لوڑاں تھوڑاں وی آپا بُھل رل
گِردھا کھیڈن سئیاں