فرید بھنڈار

اَن ہوئی کھیڈ ایانیاں رَلیاں

اِک دُوجی دی تک نہارن کَھلیاں

چُپ اچیتی مِیٹی دیندی

سَردی اکّھو اکّھ پئی اندراں چوں لُکیاں لبّھے

ہسدیاں ساریاں باہر آئیاں:

‘‘اساں مکئی1 دے دانے اڑِیو

دھر کے باہر واجے توپاں 

وڑی اندر سانوں ڈھونڈن بیٹی راجے دی

ڈھو پیؤ دیاں فوجاں اگے ڈاہنے نیں

توپ ڈولی اساں پائی جے اڑِیو

راجے دی بیٹی واجے نال ویاہی جے

1-

‘‘لُک چُھپ جانا، مکئی دا دانا

راجے دی بیٹی آئی جے’’

(لُکن مِیٹی دے پُرانے بول- ایہناں بولاں وِچ کھیڈ نوں رمز بنایا گیائے لوک ورتی دی- راجے بادشاہ کیویں لوکاں کولوں اَن کھوہ کے فوجاں دا ڈِھڈ بھریندے آہے تے لوک کیوں آپنے دانے لُکاون دا حیلہ کریندے آہے)-