واہنیاں پیراں نوں
جُتیاں دی لوڑ تے ہوندی کوئی نہیں
تپ سِیت دے جانُو مانُو
سُولاں کِھنگراں نال وی مُڈھوں ہوئی بھیت دی سانجھ
اَیر کُھرے دی ٹوہ جوہ نہیں کریندے
چھوہ دھرتی دی
راہ کڈھن دی سار اوہناں دی تھیندی اے