فرید بھنڈار

''میئیں گنڈوئے ول

ہُن پھیرا نہیں پَیندا تہاڈا بھاء شپیا؟''

''ایویں تے نہیں نہ

چِھتر میں کھانے نیں 

ادھے گھنٹے چ ادھا، پُورا پُورے وِچ،

گل ہووے کوئی چِرند پرِندی تاں ای جاندائے بندا،

کل شامِیں 

پُچھاں تہاڈیاں رُگیا پُگیا1

ماسٹراں پروفیسراں چُک چُک لمیاں پا لتاڑیاں 

جوڑ میں کھڑناں 

پُچھناں، 'میاں جی، حال مست نیں دھرتی سُرجن2

اِک دُوجے دی ٹوہ چھوہ نال گِڑدا

سیال اُنھالا لوء اندھیارا گیڑا،

تے کیہ اساں کُل جِیا جُون

پکھنُو پشُو مَنُکھ رُکھ واء پانی

جاتی اوسے بھوگ دھمال اچنبھ دی ہوندیاں سُندیاں وی

آپو اپنی چال مست ہاں سارے وکھو وکھرے

کہ وار اساڈی وی

مام ہے اوسے رنگ دی

پل پل پیکھنا اوسے کھیال دا'؟

لؤ جی پُچھن دی دیر سی

1- رُگا پُگا= چھوہر دا ناں جیہدے نال گل پئی ہوندی اے-

2- سُرجن= 1) سُورج، 2) محبوب-

ادھے پونے گھنٹے اندر سِر میئیں نِوانوں چایا

بُل اَدھ کُھلّے

ادھے پونے گھنٹے وِچ ای مِیچ لئے، سمجھو چُٹکی وِچ ای

بھرجائی ساڈی برساتی

پندراں کُو مِنٹ لا تُرت اُٹھی

بُوہے چھڈن آ گئی مینوں 

اکھ سجی

بس پنجاں مِنٹاں وِچ وِچ مار کے

مساں وِیہہ کُو مِنٹ لا آہندی اے:

''جَھٹ سرگھی سمجھ لے مینوں 

شپُوا چَپُوا میریا

اج بن جوڑک1 تُوں آیائیں 

سو جوڑک ہو میں بولن لگی آں نال تیرے،

ایہہ کھیال متے

آپ سوال نہ ہووے کوئی اگم دا

سنجھ صباحیں پَیندا اساں کِھڈکاراں نوں''

1- جوڑک= شاعر-