شام پئی اے- گھنٹی سَون دی وج گئی اے- ہُن اُچی بول کوئی نہیں سکدا- پنج جنیاں اوہ بیرک وِچ نیں - تختیاں اُتے چدراں چِٹیاں - پنجے بہہ گئیاں نیں وِچکار ادھ گھتارا بن کے- وِچ جیویں کوئی کُھوہ اے- مُونہہ پنجاں دے اوسے ول نیں - گلاں کریندیاں نیں - واج اوہناں دی ہور کوئی سُن نہیں سکدا-
ساریاں: ویڑھا- کندھاں - اوہ اِک رُکھ- چپہ لوء سویر دی کندھ تے- رُکھ ایہہ ساڈی روز دی ڈائری- یار اساڈا- ڈاکیا- بال اساڈا-
پہلی: وِچ وِچ کنت وی ساڈا-
دُوجی: آہو کنت ای- کئیں واری کہ- سانوں ویلے نال ملاوے پسار ایہدی بانہیں دا- اسیں ایہدا پروار
تیجی: ایہہ تن ساڈا- مِل نال ایہدے اسیں ماننیاں ہاں ویلا- پل گھڑی دوپہر- رات، فجر، دوپہر-
ویلا وی چیتا وی-
چوتھی: رُت دا رنگ وٹاون جیہنوں اسیں آکھنیاں ہاں -
رُت نویں کرن ایہدے سنگ-
ایہہ وِچ کندھاں دے ولیا- سکھنے ویڑھے اندر-
تُلیا کھلا اے- جیونا اے- ویکھنا اے ہر پاسے بھال نکھیڑ کے
سبھ جاچ ورت پرتاوا کرنا اے-
پنجویں: بدھا اُڑیا، اُٹھن تے تُلیا کھلا اے-
چوتھی: چونہہ رُتیں ونڈ گڈیا نہیں مُڑدا- اِک کرنا اے چونہہ نوں - تُلیا کھلا اے زویں تے بندے نقشے جوڑ کے ویکھن تے-
پہلی: ساڈے ولوں کدی ایہہ کندھوں پار وی جھاتی مار آوندا اے-
تیجی: سُرک اوازاں آوندائے- پیاوندائے سانوں
ڈبی تیلی ویچدے بال دی
دُوجی: برف ملائی ویچدے ریڑھی وال دی
چوتھی: چُپ کُڑی دی- پنج گلاب جَیں گِھدے پُھلیرے نُکر والے کنوں
پنجویں: بِڑک پیراں دی، پگڈنڈی تے پِھر اخبار پڑھیندے دی
سارِیاں: پل پل دا رنگ نویلا
کِتنے رنگ نیں پہر پہر دے
پہلی: تے اُپر تارے
رات ساری نیں لہندے
اچنبھا، تارا تارا
پہیئے دندیاں والے
پنج نُکرے
کِھتیاں ریڑھے رتھاں
چُگن جناور سہجے
دو گڈاں بدلاں دِیاں
آ کھلیاں نیں چند کوٹ دروازے
تیجی: چند وِچ مائی کوئی نہ آہی اوس ویلے؟
دُوجی: لمی پئی آہی گھیس وٹ کے- پَج نیندر دا-
پہلی: کُنجیاں دا کھڑک ہا سُنیا، وڈے چباریوں آوندا-
پنجویں: چِٹا چاقو کِسے واھیا اَنھ ہنیرے
چوتھی: ہوون نہ ہوون کیڈا سوکھا جاپدا ہا اوس ویلے-
بے دُکھ، بے دَکھ-
ایہہ ساد مُراد سُجھائی سانوں ایس رُکھڑے نیں
ایہا سار سیان ہے ساڈی
سارِیاں: ایہا اساڈی سہج مام ہے
پاسے بہہ اُڈیکن نہ اُڈیکن کیہ ہویا
انند چُپِیتا ہے
آپنا آپ ساہمنے کرن وِچ
اوس ویلے
جدوں ہور بُھلائی بیٹھے ہوون ایہہ گل
یا خبرے سار ای نہ ہووے نیں ایہدی
پہلی: ساد مرادی ساڈی سمجھ نمانی
دُوجی: گھر دی کندھ وِچ لگی اِٹ ورگی
تیجی: اگ وِچ ڈاہے چوء ورگی
پنجویں: تاکی جڑے نِکے جیہے شیشے ورگی
آہو نی، ہا سُگھڑ نمانا شیشہ
آپ اَدِسنا
دُوجیاں لئی ویکھن دا ڈھو بناوے
تیجی: بچاوے انھیری توں
جو شے جیویں ہے سگویں تیویں وکھاوے
دُوجی: ڈکے پالا
نِگھ چانن نوں اندر لنگھاوے
چوتھی: ملوک اِکلاپا ہے ایہدا
بے رنگ
جیہڑا بچاوندائے اِکلاپے توں
دو کَوڑیاں گلاں وِچکار چُپ جیویں نکی جیہی
دُوجی کَوڑی مُونہوں نِکلن دیندی نہیں
سارِیاں: واء دا آہر صفائی
اکھیاں دا، ایہدا وی
سمجھ دُراڈی، اصلوں نیڑے وی
چوتھی: ایہہ ہے اساڈا تیج نمانا
اسانوں ایہہ آکھن وِچ کوئی اَجھک نہیں
بھاویں اسیں چُچِیتیاں بیٹھیاں ہاں اِتھائیں
جندرے مار کے ڈکیاں
پہلی: ورجِیاں
باہر واپردی ویکھنوں ورتنوں
پر رُکھ نگاہ رکھدائے اساڈے ولوں اُلّر باہر تے پھیر
سارِیاں: پٹیج اساڈے اندر آ لگدائے
پنجویں: کئیں وارِیں اسیں سوتے ویلے لمیاں پئیاں وی
سِدھیاں کھلیاں ہونیاں ایہدے وانگ
لگدائے سانوں سَون نہیں ایہنے دینا
پہلی: بُھلن نہیں دینا اسانوں
چوتھی: مرن نہیں دینا اسانوں
پنجویں: سہج سبھا نِت بِنا دکھاوے دعوے
ایہہ رہندائے پہرے تے
پہلی: کُولیاں لگراں ایہدیاں
اُنگلاں اساڈیاں اندر ولیاں ویندیاں نیں
دُوجی: کِسے ویلے جدوں ٹُکّر کھاون لگنیاں ہاں
پِیلا پتر کوئی سببِیں آ لہندائے
مائی جَیناں 1 دی آندی روٹی اُتے
سانوں حیرانی کوئی نہیں ہوندی
پنجویں: کِسے ہور ویلے
مائی بِیواں 2 دے کالے پرنیوں
ڈھلک لگر کوئی پوندی اے
دُوجی: یا کوئی چِٹی پُھل پتری
شادو3 دی اکھ توں سانجھے تھال دے وِچ آ پوندی اے
سانوں حیرانی کوئی نہیں ہوندی
,31,2- جیل دِیاں نوکرانِیاں -
سارِیاں: اساں پتری کول بہا کے کھاندیاں رہنیاں ہاں
چوتھی: ہُن پک ہے اسانوں پھگن بہار پئی آوندی اے
گھنے نیں تارے، رُکھ وی گھنے نیں
پنجویں: لوک کروڑاں
دُکھاں تریڑے
ہمتاں، کندھوں پریرے
تریجی: کندھاں ہور بنیرے
پہلی: انبر گھنیرا اُپر، کندھوں اُچیرا
تریجی: تے آس؟ تے آس؟
ساریاں: چُپ کر جاؤ نی دَڑ وٹ جاؤ
تریجی: ڈر- ٹھنگورا اِکو، کِسے ان دِسنی اُنگل پُٹھی دا کندھ تے
مکڑا پتراں دے ڈھیر تھلے
ٹھک! لؤ کِلاں نال دروازہ بند پئے کردے نیں
کِلاں نال سانوں وِنھن لگے نیں
پہلی: ٹھک! ہتھوڑے کِل پئے گڈدے نیں باہر ٹنگن لئی
تریجی: موت ہتھوڑے مار کِل پئی گڈدی اے دروازے تے
کِل اُڈیکدا اے
کِل جنگالیا ہُم نال پیا اُڈیکدا اے
پہلی: اوہ آون تے ٹنگن پُھلاں دے ہار مئی دی پہلی نوں
تریجی: پُھل لُکا دیندے نیں
کِل پر ہے اوہ تھلے پُھلاں دے
دُوجی: چل چھڈ، نہ ہووے تاں ہار کاہدے تے ٹنگنے نیں اوہناں
تریجی: تے ہیٹھ ہاراں دے کالے کیتے لہو نال کِل جنگالیا
سارِیاں: ایہہ نہیں مئی اساڈی
مئی ساڈی دِیاں لمیاں اُلانگھاں
ڈھول گڑھکدے
دُھوں تے جھنڈے
تریجی: تے لہو کالا، جھنڈیاں دے پرچھاویں تھلے
چوتھی: جیوندیاں ناڑاں جھنڈیاں اندر سریاں ٹہنیاں
دیہی وڈیری،
موت دے پرچھاویوں ڈھیر اُچیری
جیویں مُونہہ جہاز دا
پنجویں: واء چِیردا اَت لمیرا وانس
پہلی: تے پَوڑی رسّی دی
لمک سورج توں آئی
دُوجی: مُشک سمندر دا، لُونی کستوری دے ڈوڈے
سہی تساں نہیں پئیاں کریندیاں، ناساں ٹُنبدے
نکے نکے دو لُونے ادھ گھتارے؟
سارِیاں: ایہہ ہے سُگندھ جہان دی
وڈا گول گھتارا
میچوں باہرا
چوتھی: آہو نی- ناساں اساڈیاں ٹُنبدائے جیویں نِچھ آون لگے
سورج ول مُونہہ کریاں
سہی نہیں جے کیتا؟
پہلی: ایہہ جھنڈے جے واء وِچ پَھٹ پَھٹ کردے
بِھت وڈیاں بوہیاں دے جیویں چُپٹ پئے کُھلدے نیں
تریجی: تے بیٹھیاں اسیں ہاں ایتھے کندھاں اندر
جھنڈے ہِینیاں
سارِیاں: اساں اپنی کار کرینیاں ہاں پئیاں ایہناں کندھاں دے اوہلے اڈول کھلوتے رُکھ نوں
ہزاراں پھر پھر کردیاں پتراں وِچ بدلیندیاں
وکھ وکھ اُٹھدیاں لہراں نوں
اِک ساد مُرادے کدیں نہ کِھنڈن والے
ازلی ابدی سنگ دے اندر جوڑیندیاں
پہلی: ویکھو نی- اوہ ہِیر-
باری بیٹھی دُور کِتے پئی تکدی اے
تکدی اے نیلی گہر نوں
باگے پئے پتھراں چوں جیہڑی اُٹھدی اے
ہولی ہولی اُنگلاں نال وجیندی سِیکھاں باری دِیاں
گت اِک نِکی جیہی
اپنی اساڈی
سارِیاں: ایہا جے دستک سُندیاں ہو جیہڑی،
دھرو کن، کن دھرو
پہلی: ایہہ واج پوڑدی پئی جے پتھراں لوہیاں نوں
دُوجی: نبض بہار دی لوہ1 ناڑی وِچ پتھر ناڑی وِچ دھڑکے
پنجویں: نِکا جیہا کوئی سَیٹ اے وائرلیس دا، سِگنل دیوے پیا
تریجی: تے پھسیاں اسیں جَھل جھاڑ ہنیرے اندر
کُہنیاں
چُپ دی وکھی چموڑ رَتوکے ہُسّڑ وِچ
اُڈیکدیاں پرتاوا- کیہا- اُڈیکدیاں
سارِیاں: آوے پیا پرتاوا
دُوجی: کدیں چھیکڑلے سنجھ پکھنو ولوں
کدیں رات نوں آرا پھیردے بِینڈے ولوں
کدیں اِک تارے ولوں
آکھی آوے جو میں آیا کہ آیا سمجھو
نی آیا کہ آیا
تریجی: کدیں اِک پاٹے پیار پتر ولوں
سٹ گئی اے جیہڑا اچن چیت کوئی واء گلی وِچ
چوتھی: تے سُننیاں ہاں اساں اندر باہر
ایہہ ورھا اِک ہور، ورھے نال رلیا اے
بُوہے تاکیاں دُون سوائیاں کردا
تریجی: کندھاں دُون سوائیاں سَنے
چوتھی: آہو، تے کیوں نہیں،
کندھاں سنے، سنے ڈھیر ساریاں تاکیاں
پہلی: تے اچن چیت مُٹھ بُوہے دی لِشکے
وڈا سارا جیویں پانی دا ترُبکا
تے اِک باغ نظارہ بانکا لِشکے ترُبکے وِچ پیا
تریجی: تے اوہ ننگا جباڑا گھوڑے دا وی لِشکدا اے وِچ ایہدے
سارِیاں: چُپ، ہلّو نہ، ویکھو نی
کنڈ ہِیر اساں ول کیتی
پنجویں: اِجڑ پیا چڑھدائے بگیاں بھیڈاں دا
ونجھلی راگ پہاڑی
رات بگی پئی ہوندی اے
پہلی: تارے جو کِھڑ پئے نیں
تریجی: بہار جو بوہڑدی اے پئی
کیویں پئی آوندی اے
دینہہ چڑھیا تاں اساں پال بن کَھلنائے
روشن کیتے کندھ چونک دے ساہویں
چوتھی: چُپ کر کے ہو ہمتال، جیویں طریقہ اے
تریجی: اِک اِک کر کے، واری واری کلی کلی ہر کوئی
چوتھی: کلی کلی تے اِک مُٹھ سارِیاں
جھپدیاں گُھٹ گُھٹ سورج
سارِیاں: اِک اِک کر کے نیوں نیوں
بھاویں سبھناں دے پرچھاویں اساڈے
رل اِکدوجے نال بھوئیں دے آر پار پئے ہوون
چانن ہنیر دے نُقطے بن کے
اوڑک
اِکدوجے وِچ رس وس
کُھوہ ہو جاون اِک اِکلّا
کُھوہ ساہویں رُکھ اجے کھلوتائے سِدھا ساڈے ولوں
پہلی: تے چُپ کر جانیاں اسیں
سُننیاں دُور پار دِیاں پَتر پَتر کولوں
دُوجی: تے مائی بِیواں دیاں والاں وِچوں ساوے پتر سِر کڈھدے نیں - تے وت سانوں ڈر ولدائے دھرو نہ کر جائے کوئی
ڈر جیل گارڈ دے لک کھڑکدیاں کُنجیاں دا
اُتوں متے گلاس پانی دا ڈِگ ٹُٹ کِھلرے اِٹاں تے
سارِیاں: متے سُنیجے گئے اوہ حرف اساں جو گُھٹ گُھٹ رکھے
خبرے ایسے پاروں چِڑیاں ٹور کُولی ٹُردیاں نیں
جد کد لہن زوِیں تے
ساریاں سَوں گئیاں نیں - پریرے کندھاں توں اُتے وارڈ دے وِچ وی
تارے گھنے نیں، دَسنوں باہر گھنیرے
دندل پہیے پنج نُکرے
رَتھاں ریڑھے
ساؤ سُگھڑ جنوراں ورگے
پکھواں ورگے، تلی تلی جیڈے پَتراں ورگے
جگدے نیں پئے سارے
تاں جو سَوں ہِیر نہ جائے
اوہ وت اپنا مُونہہ کج گِھندی اے لمیاں کالیاں زُلفاں نال
تے ساہمنے
ساریاں پتراں سَنے
اوہ لِشکدا دُھر وِچکار جہان دے کَھلا اے رُکھ نویکلا
تے چڑھدائے سَنے پرچھاویں جیل دی کندھ تے
وڈی کُھلی چوڑی پَوڑی
چڑھ سکدائے ہر کوئی
تے آہو سچ! رُت ایہہ آہی بہار دی
1 - لوہ= لوہے دی-