فرید بھنڈار

جَسّے شیخ دی شپّے دے تھڑیوں آئے مُنڈیاں نال

اج باجرے دی مِٹھی کھوال ٹوریساں

گُھٹ گُھٹ داکھ دا رس پیال

تُہانوں شپّے جانی ول،

لؤ سُن لؤ پہلوں

آیاں تے گیاں دی

ڈھائی اکھری ایہہ وار،

اِک نیں اوہ جیہڑے آپے نِکلے

مَلّ ویہار نُوں مُڈھوں پٹن دی

جی جی اندر لاون لئی

جاگ اُدھارل1 سارن2،

رُدھے ونگاریں 3 مُڑ نہ گئے،

اِک اوہ نیں

جیہناں نُوں اندروں مَلّ وسائی ’میں‘ سمجھایا:

“آہر میتھوں اُدھرن دا

میرے اندر رہن دا رنگ وی بن سکدائے،”

باہروں اِستری وِچوں گُچھ مُچھ

پُٹھے پیریں اوہ ٹُر نہ پئے

-1 اُدھارل= اُدھارن والی، آزاد کرن والی- -2 سارن= بناون، تیار کرن-

-3 ونگارِیں = ونگار وِچ، (ونگار= رل کے اِک دُوجے دے کم نُوں سانجھا کرن)-