دو پَر نیں اساڈے
گھاہ کَنِیاں
دونیں اگیرے بانہیں، اوہا نک کن اکھیں
سُوہ سُگندھ ہے اوہناں نوں
تیری دھڑک دھاڑ دی،
وِچ پیر چار نیں
تینوں اوہ دِسنے وی نہ ہوئے
دِسن تاں اکھیاں نُوں
پلک پلک ٹوہ بھوئیں جے سَریاں ہوون،
چلنِیاں جیویں کیڑیاں بھیناں اساڈڑیاں،
آہو تَرنیاں ہاں
بھوئیں اساڈا ساگر ہے
ہے ساگر ہی واء وی
تاری اُڈاری بھرنیاں ہاں،
ڈنگ آکھنائیں تُوں اساڈا ترِکھڑا ہے
ٹِھل ویکھ جاں جی کرے
انگ سنگ دا پَینڈا کیہڑا بِکھڑا ہے