فرید بھنڈار

ول1 داکھ2 دی

تَلی پیالہ کرے اگیرے

‘‘پِیؤ گُھٹ

سوم رس ایہہ اوہ نہیں

روم جو بن وکدا ہے

ایہہ ننگیاں پتھر پہاڑیاں لہندا

تربکا تربکا

دُھدل وِچ آ رلیائے

ایہو خاک سگندھ ہے ڈھواء3 اساڈا

چکھو کنی

ایہہ نشہ ہور جے

لُوں لُوں سُرت دی ساول جاگے

نِت پئی ہووے نوِیں’’

1 - وَل: ویل- 2۔ داکھ: انگور- 3۔ ڈھوا: تحفہ، گِفٹ-