ظِل تے ہویا پرچھاواں،
رب تے تت ست اے
نینہل جیون دا،
پرچھاواں اوہدا کیہا؟
ملّ ویہاری مَیں
اوہدے ناں نُوں
وَیر ورودھ کرودھ دے
پرچھاویں وِچ ولھیٹ
اپنی کھوہ کھسّ دا
جگ تے جال وچھیندی اے،
نالو نال ای
اپنے اصلوں مارُو ہوون دا
پورے ٹِل نال کلّھ کِلّھ کے
پئی ڈھنڈھورا پِھریندی اے