ادھی رات دا مینہہ پیا وسدائے
سُنجیاں گلیاں چ روڑھ ہنیرا
پیا موئی ویہنی نال سیجے چڑھ چڑھ ہسدائے
دُھر اندر پرنالے کالے ڈِگدے نیں پئے
مینوں تیری واج سُنیندی نہیں
ادھی رات دا مینہہ پیا وسدائے
چُپ چپیتے
کالی کنات دا ویکھو رنگ پیا کُھردا اے
باری اگوں لنگھیاں کنیاں دی تک وچ نیلی چمک جیہی کوئی آہندی اے:
'اسیں کِھڑن ہاریاں ہوئیاں'
ادھی رات دا مینہہ پیا وسدائے
جے ساڈے سر تے صدیاں پرانی چھت کدیں نہ ہووے
نہ سہم مرن دا چووے
پانی دیاں پُھلاں دی
اسیں ننگے پنڈے کیوں نہ مار سہارئیے
کیوں نہ ہُلارئیے باہیں
سَدّ سمندراں دے سُن کے