فرید بھنڈار

’’کار وپار کِتھے

روزگار دی گل پئے اسیں کرینے آں‘‘

’’تے ایہہ دوئے وکھ وکھ ہوندے نیں؟‘‘

ہوندے تے نہ ہئے دُھروں

پر ویلے نال

سانگا ایہناں نُوں اوَلّا جاپن لگ پیا،

رُزگار تے روزی ہوئی

اوہدے بِنا تے ساہ نہیں آ سکدا

کار وپار ہویا لاہا

اوہنے تے ساڈے نال نہ رہنا ہویا

لہہ کے ساڈی کرنی نالوں

مَل واناں دی جھولی اوہنے تے بہنا ہویا‘‘

’’پر جایا اوہ ساڈی کرنی دا نہیں ہوندا

کرنی ساڈی نُوں اوہنے

مایا دا نوکر رکھا دِتا ہوندا اے‘‘

’’ایہہ مایا کون؟‘‘

’’گھر والی مَل واناں دی،

کرنی ساڈی ہُن سانُوں

پچھاندی کوئی نہیں‘‘

’’کیوں‘‘

’’اپنا رِزق تے نہیں نا گوانا ہوندا اوہنے‘‘