فرید بھنڈار

(بات سنی ہوسی تساں ‘‘توتیا وے من موہتیا وے

میں آکھ رہی میں ویکھ رہی توں اوس نگری نہ جا’’)

مینڈایار بھولا

آکھے کہو مرشد مینوں تاں تہانوں کُجھ دَسنا ہاں 

اکھے آپ میں سِکھیا جو جِس تھوں مرشد آکھ  لیائے مونہوں مننا ہاں 

مینڈایار بھولا

بھال بھال کے ڈھووندائے مُنڈ کُڑیاں

گُرگدی چڑھ علم پڑھاوندا اے

وَنو وَن دی سوچ خیال نویں نت پھولدا اے

جَگ کایا اُتھلنی سِکھو میتھوں

پِچھلا آپ میٹو  نواں لِکھو میتھوں

رِیت بدھیاں پوتھیاں کھول بنھدائے بنھ کھولدا اے

علم سِراں نوں چڑھدائے اوہ گڑھکدے نیں

اُتوں کڑکدا اے

جیہڑی چھیڑدی اوہنوں کھدیڑ دیندائے

جیہڑا رَڑ کدا اے اوہنوں دَڑکدا اے

نِت ہو کلّا ہتھ جھاڑ کے کُن کُن کُوکدا اے

فَیَکُوناں وِچوں مُڑ ساہ نکلے تُن شُوکدا اے مینڈایار بھولا

ایہنوں کون آکھے وِیرا بھولیا وے

سدا کھولدیا  نِت اوہلیا وے

علم آپنا باہرلا وَکھ  نہیوں

بھیت آپنا یارلا ککھ نہیوں

جِتھوں جُڑے جَڑی پہلوں تَن تے لا

جانے من تے لا

لاویں آپ تاں لگدا ہور نوں ای

ماریں سادھ تاں وجدا چور نوں ای

کون آکھے اڑیا علم آکھنا نہیں کر دَسنا اے

دسن دَسنا نہیں رَل وَسنا اے

کِتھوں اُگ پیا جے  نہیں جُڑ پاٹا

کِتھوں اِک ہویا جے  نہیں پاٹ جُڑیا

اوہلے مر کے ساہمنے ہویا اے

جیہڑا ہویا اے

اوہل جیوندی ساہمنا مویا اے

آکھن چُپ اڑیا

چُپ آکھنی اے

نت دو ہو کے جس ویکھیا نہیں

اِک ہو کے اوس کد ویکھنا اے

تُوں سنسار، سنسار کر پیکھنا اے

آکھے کون، جیویں، انھے واہ جو دینہہ نوں واہوندا اے

رات آوندی اے اوہنوں اوپری ہو

اَکھیں کال کتھوری تے دِسنی نہیں

ناسیں جاوندی نہیں کوئی بو خشبو

جے توں ہور نوں آپنا کر ویکھیں

آپ ہور ہوویں شوہ ترویکھیں

مینڈا بھولڑا وے، جیویں،

رول رُلیا بول بولڑا وے

تینوں کون آکھے:

‘‘وے میں آکھ رہی وے میں ویکھ رہی’’