رس ڈھوندی
پی پچا پکا ماکھی کرن لئی
چَھلّی بھرن لئی
آئی
پُھل وِچ بہہ گئی
انگ وِچ انگ سمایا
تت نال تت رساء
نویلی جُون کماء
گاوندی پُھل نُوں کہہ گئی
ہے چَھلّی اساڈا بھورا
تُساں جد ٹُر جانائے
رَل بھورے اساں رِزق بِرہا دا کھانائے،
اگے اِک موٹر سائیکل آ سٹینڈ تے لگّا
پِچھلے چونک چوں
وِیہہ روپیئے دے اِک مانگت چھوہر توں پھڑیا
گُلدستہ وی نال اے
مِلنائے کِسے نے باغ چ دینا سُو اوہنوں
ٹوہندی سُگندھ اوہ آئی
موٹر سائیکل چنڈ وگائی
ڈھے گئی
سُنیا ہویا سی نِکے ہوندیاں دا اوہنے
مکھی ماری جیہنے اوہنوں نہیں چھتے چھڈنا
بھاجڑ پے گئی
کِک مار کے نکل گیا اوہ باگوں
ایہہ پر چھنڈدی اُٹھی پُھل کلاوے لہہ گئی