دسیندے آئے نیں سلیکھ سیانے
اُلَتھا جیویں کیویں وی ہووے
اصل نہیں تھی سکدا
پڑھنہاراں تائیں اصل نوں نہیں پُجی سکدا،
ہو سکدا اے جھؤلا اوہدا وکھال دیوے
اوہ وی تاں جے سمجھ اُلَتھا کار نوں ہووے ڈُونگھی دوہاں زباناں دی،
ون سوَنیاں گاوندے آئے نیں جوڑک نمانے
اُلتھا رنگ ہے متے
آپ سنجانن دا
ونو ون سنگیاں نوں آپ ملاون دا
دینہہ رات اُلتھا اِک دُوجے دا نیں
جے بھیت ایہناں دی دُوئی دا کوئی جانے،
کل اوہ مِلیائے چِراں پِچھوں
میں گل کیتی:
''تیری کتاب انگریزی پڑھ کے
پتہ لگا اے اپنی بولی دی شعر رِیت دا''
اگوں آہندائے:
''میں مادھو لال حسین تے لِکھیا آپنا لیکھ انگریزی
لوک بولی وچ بیٹھاں اُلَتھن،
مُکا جدوں تاں ویکھاں
اوہ ہور ہا
ایہہ تاں ہور ای اے،
تے میں وی اوہ ہُن کوئی نہیں
جِس ہا اوہ لِکھیا''