بوہیوں پیر میں باہر پایائے
اگے ویکھناں
ویہنی تے اِک لَت بگلا،
پچُھناں
ایتھے کِتھے تُسیں بھگت بھگوان؟
سُک سارے دریا گئے؟
تے گئیاں چُکی سبھ ڈھناں؟
ایتھے کیہڑیاں مچھیاں تہاڈی پُوج نوں آوندیاں پئیاں نیں؟
دو پیر دھر ویہنی کنڈھے
سِر میرے ول پھیر اوہ بولیائے:
حاجی صاحب جی
سبھ نالے دریا سمندر
ہوئے پرنالے تُہاڈے
کر سومے اشنان اساں
لاہ بھگتی جھٹ ہو نہ جائیے حاجی؟
نہیں جو سردِیاں پربت ٹِیسیاں اُتے سمادھیاں لائیاں
گھڑی برونہہ ہُن تُساں دی بھوگ معراجی کیوں نہ ہو جائیے