ویکھو ایس عمرے وی واء نہیں رہندی
دے دے لنگھدی اے پتھراں نوں ہُتھلاں
پتھر کون نیں
واجاں نیں جیہڑیاں گیاں نوں موڑ نہ سکیاں
نظراں نیں جیہڑیاں رہیاں نِیویاں
نِیندراں نیں جیہناں سُپنے کرا لئے سنسر
پتھر گلاں نیں
جیہڑیاں چھڈ گئے اسیں ادھ کہیاں
خبرے کِنا زمانہ ہویائے
ایس لوڑ وند دا ویکھو شوق نہیں مویا
نیڑے ہو ہو لنگھدی اے
آنے بہانے
ٹوہندی اے پتھراں چوں کولے