فرید بھنڈار

ویکھ کے آئے باہروں آن سُناندے نیں

مِٹی وِچوں پٹ کڈِھیاں غاراں اندر چِتر نیں پشواں دے

عالم فاضل ماہر محقق چِراں توں لِکھ ورتاندے نیں:

ایہہ ہے جادُو

قُدرت قابُو کرن دا حیلہ،

قُدرت پکڑ دے اندر دڑیا

بُھکھ مارن لئی جَڑ پَھل پُھل پَتر کھوہ کَھٹ تھکیا

بندہ ماس دی مار تے جاوے

غار ہنیرے وڑ کے نقش لِکھاوے

جانے نقش پتھر وچ دھسیا جناور پھسیا-

ایہہ نہیں دَسدا کوئی

لیک اَنگلاں دی جائی ہے

اَنگلاں دے اَنگلاں نال مِلن دی بن کے کہانی آئی ہے

لوڑ جوڑ ہے

جوڑ لوڑ ہے

تار ہے کنیاں دی پتھراں وچ سمائی ہے

بندہ پشُو ہے پشُو ہے بندہ

اندر باہر، لوء ہنیرا

وِتھ ہے میلا

کِکلی لِیک نے پائی ہے-

جد غاراں مِٹی وچ دب گھتِیاں

لِیک چِتر دی غاروں اُٹھ درباریں لہہ گئی

پھیر بزاریں بہہ گئی

عالم فاضل ماہر محقق گِن مِن لِیک دا اگّا پِچھا

بولی پواون جاندے نیں