فرید بھنڈار

ہُن درویشاں کول نہیں

ہور تے کوئی بول،

آہندے نیں، ''وجائی آوندے اسیں تے ہُن وی

رہندے ثبُوتے جے مُحبتی ڈھول،

کھا کھا گُبھ گَھسُنھّ اوہ ساڈے پاٹ گئے،

کھلّ اپنی ہُن لاہ چڑھائیے

کِنج اوہناں تے

دسّو،

اسیں شمس مُلتان تے نہیں آئے

پنجواں بُوہا کھول''