''کنی توں آپ کیہ ایں
سنگ مر مر فرش پویں تاں گِلا تھی ویندائے
ٹاکی مارو صاف کرو
اِٹ دے فرش پویں تاں سِلا تھی ویندائے
دُھپ لگے تے سُکے
مٹی اندر لہنی ایں وتر کرینی ایں
تینڈے نال بِیں بھجدائے
نِسریاں پکدیاں نیں
اَن رِجھدائے
کَنی توں آپ کیہ ایں''
''نی اَڑئیے نِت دِیاں اساں مسافر
نِت آپنا آپ ونجاون ساڈا پندھ ہویا
ساتھوں جَیں نوں جیہڑی لوڑ ہووے سو گِھنے
اِک ہوندیاں ہر ہو جاون ساڈا پندھ ہویا
اساں نِت مومن نِت کافر اڑئیے''