کَھیہ کھہیڑ تے گھنی جھیڑ ہے چِھنج دی
گھر گھر پئے سہندے نیں
پچُھو تے ایہا کہندے نیں
چِھنج باجھوں کِنج مایا رلے
ہر کوئی تِھیوے دُون سوایا کِیویں
جے دُون سوایا سرہانہ سِر دے ہیٹھ نہ رہے
تے چَون پنجون دِیاں خاباں باجھوں
نِیندر کیویں پوے