کلی تریجی
واری: لوء شہر دوپہر والی
کھوجے دا ہٹ
بِھیڑ گاہکاں دی
کھوجہ:حوصلے نال بھاء جی حوصلے نال، ندیاں سُک گئیاں نیں
کال پَے گیا اے، واری سِر سرکار
کاہلا نہ پئو میاں جو وی ہے اوہ تینڈا ای اے
بھاء جی سَودیاں نوں اگ لگ گئی اے
سودا ہووے تے دیواں
ادھ سیر پاء لے جاؤ ایہہ وی نہیں رہنا
بھاء اوہ نہیں جے
ہِک: کیہ لئو ایں ہُن
کھوجہ:بس سیر پِچھے دَہ ہور
ہِک: کٹھے دَہ کھوجہ
اینی تے آپنی دیہاڑی نہیوں
کھوجہ:نہ تے میں دیناں، شامیں وِیہہ دیسیں نہ ودھ آ کے
تے بھلکے (تاڑی مار کے ہتھ جھڑیندا اے) موجاں!
سَودا ہے ای نہیں بھاء جی تہاڈے سِر دی سونہہ بس
میں تے پِٹناں پیا
واری: کُجھ مُڑ ویندے نیں، پیسے کڈھدے نیں کُجھ، کھوجہ تولدا اے
جیہڑے مُڑے اوہ رل کے جلوس بن کے
ہائے ہائے کردے اگانہہ لنگھ گئے نیں
گولی: شاہی قلعیوں میں آئی آں
سَودا ملکہ دا گِھنن
کھوجہ:واری سِر بی بی بھاویں کوئی ہووے
آپنی گور وچ مئیوں حساب دینائے
سچا روندے نیں
اُتلے مست نیں کون سُنے
کوئی کیہ کھاوے تے کیہ پاوے
ہِک: وٹے ٹھیک نی
کھوجہ:(تول چھڈ کے) آپ تول پُتر
وٹے سرکار دے نی
ہِک: تول تول کھوجہ
کھوجہ:تہاڈے کولوں ای کھانائے سُور نا میں
ہِکا شہر اے، بھاجیاں نیوندرے
بُوہیاں وِچ بُوہے کندھاں نال کندھاں
خون سانجھا مرن جِیون سانجھا
ہِک: سانجھ پلّے دی ہوندی اے کھوجہ
شہر دی نہیں
ہِک: ساڈے موئے تے مِٹی نال مِٹی ہو گئے
تہاڈے ای مقبرے نیں
پلازے پلازے جیڈے
ہِک: آہو خون شُون وی اینویں ای اے
ہِک: آپو وچ ای بھاجیاں نیوندرے جے ساڈا ٹُکّر ای ہون دیو کدیں پورا
کھوجہ: ایہہ وی سُننا ای ہا
ٹھیک اے بئی
پیو پُتر دی جدوں سُنجان مُک گئی
(ڈُسکنی) چلو (نک پُونجھدا اے)
ہِک: تول کھوجہ
کھوجہ:جیہڑے ٹُر گئے نیں اوہ ہائے ہائے کردے
پلّہ نہیں سی ٹُر گئے نیں
پلّے والے او تُسیں تے لیندے او پئے
لین دین دی سانجھ نہیں سانجھ؟
ہِک: ایہہ تے مجبوری اے نِری
کھوجہ: چنگا
ہِک: آہر کر خُدا دا ناں ای کائی
کھوجہ: او سوہنا جان وی حاضر اے گل اے کائی
واری: کھوجہ گاہکاں نوں تول کے ٹور دیندائے
گولی ول ہوندائے
پیسے دیندی اے اوہ کھوجہ تولدائے
کھوجہ: تینوں گھلیو نیں
مر گئے نیں شاہی غلام سارے
گولی: ہڑتال تے نیں
کھوجہ: اوہ کیوں
گولی: اوہ کیوں، تینوں پتہ ای نہیں، مہنگائی کِس کیتی آ،
آہندے نیں ساڈی تنخواہ ودھاؤ
کھوجہ: ایہناں کنجراں کیتی آ ایہہ مہنگائی
ہڑتالاں کریندے نی ماؤ دیاں
کم کوڈی دا نہیں تنخواہ ودھاؤ
(نقل لاہوندائے) ہائے ہائے ہائے ہائے ہائے-
تماش بین
بدماش سَکِیاں دے
اُتوں قدرت وی ایہناں دے نال ہوئی
دریا سُک گئے نیں، فصلاں ہوئیاں کوئی نہیں
اسیں ایہناں دی ماؤ دا سِر کرئیے
سانوں ویچدیاں بھار لگدائے؟ سودا ہووے تے ویچیئے
کیہ بنیائے تنخواہاں دا، ودھنیاں نیں؟
گولی: ایہہ ودھ کیوں تولیائی
کھوجہ: (بھیت نال) بھارا اے چھوڑ آواں
گولی: بھارا تینوں اے مینوں نہیں
جو بَندائے اوہ تول
کدیں تے بول جو ہے
کھوجہ: بھاء اوہو اے جو ساریاں واستے ہے
تول چ ودھ گھٹ ہو ویندائے
تکیا نہیوں، ہک جان مینڈی
ٹغے ٹغے دیاں لوکاں نال پورا آوناں
کیہڑے کیہڑے میں پتن نہیں ترے دَسیں
ایس ملک دی خاطر، بُھکھے مرن جے اساں نہ ہوئیے تاں
گولی: ودھ کیوں تولیائی
کھوجہ: مت وج گئی اے اج ہور نہ مار، جیویں جاننی ایں
جو کجھ تُل گیائے گِھن تے جُل
حضرت بیگم صاحب نوں مینڈا سلام آکھیں
بُھل چُک ہووے حضور تے معاف کریائے
سانوں ہوش نہیں آپنی سچ پُچھو
واری: ہولی ہولی انھیرا