لُوں لُوں وِچ اساں طلب دے بلب جگائے
اِکمُٹھ کِیتے ماڑے تگڑے
ڈَٹے کھلوتے کِھسکے ترَٹھے
اِکو سلائی سِیتے،
من مرضی جد دیوے عرضی
چُھٹی پوری کر آئے،
چانن مستی چانن وِگوچا
جو کڑکا سو دھڑکا،
سِر پَیراں نال گنڈھ کر پہیئے
ٹھنڈی سڑک وگائے،
کیوں،
نہیں اسیں ازلی چانن؟
بھوگن قیداں راتاں دیاں
نہ ہاں تینڈے جیہیاں منن مانن