پانی سِراں توں لنگھدائے پیا
بھونچلے پئے نیں پیر تے تل دی ٹوہے،
ہتھاں دا کیہ دسیئے
سکھنے تلائِیں ووضو گِجھائے
ٹینکی ورانی ہیٹھ لوائی ٹُوٹی پال
ہتھ کرن تیَمم ڈاہے،
ترن تارن تے اپنا مصَلّے ہیٹھ ای دھریا بُھل آئے،
کن پَکّھے ہوئے
پانی اپنے اندر دھک دھک ڈکن ڈہے نیں،
ڈِھڈوں سَرتَر چِت چیتے وِچ آوندی اے کوئی:
سِروں ایہہ لنگھیا اگے وار ہزار
پانی کوئی نہیں
ہے لُگ وِچ گڈ پھرایا مدھانا گیڑ پُرانا
انگ ستھ ہو تُساں موڑ مکاونا اے
لاہونائے سِراں نوں چڑھیا،
نانہہ ہو وس وس
ہاں ہو لُگ وساونا اے