فرید بھنڈار

تینوں تے گاں ای کہندا اے لوک

تُوں ہیں اساڈڑی ماں،

کِھیر تینڈڑی چُنگھ چُنگھ ہوئے آں نہال،

رَت تُوں ست کرائی اے،

لُوں لُوں اندر

کُل مخلُوق اِکائی دی

انہت ونجھلی تونہیں وجائی اے