فرید بھنڈار

واجاں پانی دِیاں

ناں کئیں نیں

سر سرور جَھر سلل سلل،

پر ایہہ کُجھ عجب نیں بول

سُنِیندے اج پئے،

پانی گل پیا کردا اے

جاں اوہ

جیہڑیاں پانی ہو گئیاں