فرید بھنڈار

دُھم1 ہُم2

رُوحا: چل چل، اپنا کم کر

جھامی: مانگتاں نُوں وی اِنج ڈانٹ ڈپٹ ہوندی اے ایس بُوہیوں ہُن، ایہہ مینوں نہ ہئی خبر

رُوحا: واہ، تے ہُن مانگت3 او، تُسیں خیر نال

جھامی: تے ہور کیہ آں تینڈی جاچے

رُوحا: جھامی، کیہڑا رُوپ تُدھ نہیں دھاریا، کیڈا وڈا گُن اے اندر تینڈے- تُدھ سانگی4 کیوں نہ ہویوں - فِلماں وِچ تینڈی دُھم ہوندی- وڈیاں بینکاں وِچ تینڈے لیکھے ہوندے- ایدوں اودوں آنے بہانے چار چِھلڑ منگ تنگ کے یاراں نال رل کھیہہ نہ کھاندوں

جھامی: بھلی مت پئی دینی ایں رُوحا- چل کرایہ تے دے نا بمبئی دا- اوتھے ونج کوئی کریئے جتن

رُوحا: نہ جھامی- میں ملینی آں تینوں ڈائریکٹر وڈے نال- بمبے ونجن دی کیہ لوڑ

(فون تے کِسے نال گل کریندی اے، ول فون بند کر جھامی نال) آؤ جی چلیئے خیریں

(دوئے نِکل گئے نیں - ترے مہینیاں مگروں پرتے نیں سنگیاں وِچ)

رُوحا: نہ کائی دُھم، نہ کائی ہُم……

جھامی: دُھم ول ای گئے آں پہلوں - اوتھے ہُم وِچ دم گُھٹدا جاپیا اے- ردیا اے دُھم نُوں، پرتے آں - سہج سبھا ای ایہہ تن کُھل کھیڈن لگ پئے نیں

رُوحا: کم کھیڈ دوئے اِک تھی گئے نیں

1- دُھم: مشہوری- 2- ہُم: ہُسڑ، گُمّا- 3- مانگت: منگتے، فقیر، منگن والے- 4- سانگی: ایکٹر-